ΚΙΟΣΤΕ-DALYAN-CESME
Και μιλάμε κατ' αρχάς για την πρόσφατη παρουσίαση στο παραδοσιακο καφενείο της Μυτιλήνης "Πανελλήνιον", του βιβλίου του Γιάννη Αικατερίνη, Χαμένες Πατρίδες. Το χωριό μας η Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ (το Κιόστε) 1760-1922.
Οι θεατές αλλά και ακροατές της εξαιρετικής παρουσίασης - στην πλειοψηφία τους κάτοικοι της Αγ. Παρασκευής Λέσβου και απόγονοι προσφύγων της ομώνυμης περιοχής του Τσεσμέ που σήμερα το Τουρκικό της όνομα είναι Dalyan, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν από εξαίρετους ομιλητές μια πλήρη και εποπτική με τα σύγχρονα μέσα της τεχνολογίας εξιστόρηση ενός φιλοπρόοδου "ψαροχωριού" κάπου 5.000 κατοίκων, στην πλειονότητα τους Ελλήνων, το οποίο πρωτοπόρο στην αλιευτική τέχνη όργωνε με τράτες και ανεμότρατες όλο το Αιγαίο, απ' την Καβάλα ως τα Δωδεκάνησα, με συνεπακόλουθη την οικονομική και κονωνική ευμάρεια του τόπου. Λόγω δε της πληθώρας του αλιευτικού τους στόλου κατάφεραν τις δύσκολες ώρες της Καταστροφής του 22 να ΜΗ "συνωστιστούν" αλλά να γλιτώσουν άνετα και να σκορπίσουν στους 5 ανέμους και σε πολλά νησιά και άλλα παράλια της ηπειρωτικής Ελλάδας όπου διέπρεψαν και πάλι στην αλιευτική τέχνη διδάσκοντας και πολλούς ντόπιους.
...Σήμερα ,ευτυχώς για την οικονομία των νησιών μας, υπάρχει μεγάλο τουριστικό ρεύμα από τη γείτονα χώρα και βλέπουμε για παράδειγμα ουρές στο τελωνείο της Χίου επισκεπτών απ τον Τσεσμέ και τη γύρω περιοχή, ενώ πια στη Μυτιλήνη η λίστα της ταβέρνας ειναι στα Τουρκικά και κυριως τα τριήμερα οι επισκέπτες έρχονται πραγματικα σε ..τσακίρ κέφι!
Και μπορει κάποιες φορές οι σεισμοί και οι πυρκαγιές να διακόπτουν τη ραστώνη του Αυγούστου μας, όμως το πραγματικο γιαγκιν ανάβει στις πίστες ,καθώς Ελληνικά καψουροτράγουδα μπλεκονται αρμονικά με Τούρκικους αμανέδες και μικρασιατικούς καρσιλαμάδες...
Εγώ τόλεγα Γιωργίτσα μου...
Κομνηνός Αργυρέλλης
Δημοσίευση σχολίου